رسته‌ها
یادداشتهای زندان
امتیاز دهید
5 / 4.2
با 89 رای
نویسنده:
امتیاز دهید
5 / 4.2
با 89 رای
سید جعفر جوادزاده مشهور به سید جعفر پیشه‌وری سیاستمدار، روزنامه‌نگار و انقلابی کمونیست ایرانی بود. او نخست‌وزیر حکومت خودمختار آذربایجان، مؤسس فرقه دموکرات آذربایجان و کمیسر امور داخله جمهوری شورایی گیلان بود. پیشه‌وری از بنیان‌گذاران و عضو کمیتهٔ مرکزی حزب عدالت در باکو، از مؤسسان حزب کمونیست ایران در نخستین کنگره آن و دبیر مسؤول تشکیلات این حزب در تهران بود. پیشه‌وری در باکو سردبیر روزنامه دوزبانه ترکی آذربایجانی – فارسی «حُرّیَت» بود، و گرداننده اصلی روزنامه حقیقت بود که در ۱۳۰۰–۱۳۰۱ در تهران منتشر می‌شد. بعدها او روزنامه آژیر را در تهران منتشر کرد.
بیشتر
اطلاعات نسخه الکترونیکی
تعداد صفحات:
150
فرمت:
PDF
آپلود شده توسط:
hamidhamidi
hamidhamidi
1394/01/16

کتاب‌های مرتبط

حکومت به شرط چاقو
حکومت به شرط چاقو
1.9 امتیاز
از 55 رای
تاریخ ملی شدن صنعت نفت ایران
تاریخ ملی شدن صنعت نفت ایران
4.7 امتیاز
از 59 رای
صحیفه نور - جلد ۱۸
صحیفه نور - جلد ۱۸
4.4 امتیاز
از 8 رای
تا سیاهی در دام شاه
تا سیاهی در دام شاه
4.7 امتیاز
از 9 رای
خاطرات شهید سید محمد واحدی
خاطرات شهید سید محمد واحدی
3.5 امتیاز
از 2 رای
برای درج دیدگاه لطفاً به حساب کاربری خود وارد شوید.

دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی یادداشتهای زندان

تعداد دیدگاه‌ها:
22
خیلی ممنون هنوز نخواندم . منتظر نظرم باشید.
چرا دوستان تاریخ ایران را در قاجاریه خلاصه کرده اند آن هم در سلاطین بی لیاقت آن دوره
نقل قول از دکتر زیبا کلام"اگر در تاریخ معاصر ایران دو پادشاه آقا محمد خان قاجار و رضا خان نبودند الان کشوری بنام ایران نبود"
دوستان سلاطین بی کفایت قاجار را خوب کوبیدند ولی اگر آقا محمد خان قاجار به زور شمشیر هم که شده اگر نمی خواست یا نمی توانست خانات مختلف ایران را زیر سلطه خود و حکومت مرکزی دربیاورد هم اکنون کشوری بنام ایران وجود نداشت، موضوعی کاملا جدا و قابل بحث است که چرا برادر زاده های او بعد از رسیدن به سلطنت این چنین رشته های او را پنبه کردند !!!
قاجاریه مشهور هستند به مملکت بر باد ده ، حتی خود قاجارها هم بارها در کتابها و خاطراتشان به این صفت اقرار کرده اند که ما در این 150 سال فقط کارمان این بود که سرزمین ایران را بر باد فنا میدادیم . حالا یک کسی پیدا میشود به نام جعفر پیشه وری که صد بار بدتر از قاجارها بود چرا که این آدم ملعون علاوه بر باد دادن سرزمین ایران حتی در کشتار فرزندان ایران هم دست داشت پس دوستان لطف کنند اگر میخواهند در باره فدرالیسم و قومیت گرایی حرف بزنند در جایی حرف بزنند که ارزشش داشته باشد نه در زیر کتابی که نویسنده اش جز خیانت ورزی چیزی ندارد
موضوع مهم این است که شهروندان ایرانی در عین اینکه ایرانی هستند هویت ویژه محلی خود را هم دارند.این دو هویت ملی و محلی تناقضی باهم ندارند.ولی متاسفانه برخی فکر میکنند که برای حیات هویت ملی باید هویتهای محلی (اعم از قومی و مذهبی و..)ذبح شوند و برخی نیز ملیت را در پای قومیت ذبح میکنند.آنچه که امروزه در کشورمان دیده میشود نادیده گرفتن حقوق محلی ایرانیان به بهانه ملیت واحد است چنانکه حتی اصولی از قانون اساسی هم که درباره ی حقوق محلی و قومی و مذهبی ایرانیان است همچنان معطل مانده است. این امر موجب شده است تا هویت طلبان محلی ظهور کنند که برخی از آنها دیگر امید خود را مبنی بر قابل جمع بودن ایرانیت و قومیت از دست داده اند.این چالش قطعا یکی از چالشهای اساسی کشورمان است که در آینده نزدیک بحرانی خواهد ساخت ٬ مگر اینکه چاره ای اندیشیده شود.
نکته جالب این جاست که:نحوه سرزمین داری و اداره کشور در طول تاریخ قبل وبعد ورود اسلام به ایران بیشتر فدرالی(ایالتی)بوده تا تمرکز گرایی سیاسی،اقتصادی و....
منشا ترس از این مدل کشور داری (فدرالیسم) نشات گرفته از تفکرات افراطی ملی گرایانه که بیشتر به تفکرات نژادپرستانه نزدیک است برمی گردد. این نوع تفکر سابقه تاریخی چندانی در کشورمان ندارد و با ظهور و قدرت یابی حزب نازی در آلمان و نزدیکی تفکرات پهلوی اول به این نوع نگرش،این دیدگاه ها در ایران ترویج یافت.

منظورتان از اداره کشور در طول تاریخ ایران بصورت فدرالی (ایالتی ) بوده همان اجاره دارن ایالت و ولایت کشور به توسط پادشاهان بعد از اسلام مخصوصاً دوره قاجار بوده که مناطق مختلف کشور را برای بدست آوردن منابع مالی برای خوشگذرانی و مسافرت به فرنگ به یک عده از فامیلها و وابسطه به دربار می دادند و آنها نیز برای بدست آوردن ثروت و مکنت خون مردم یبچاره مناطق مختلف کشور را که شما از آن ایالت نام می برید به شيشه مي كردند تا ضمن پوشش هزینه اجاره آن ایالت در همان ماههای اولیه تقریباً چهار الی شش ماه اول سال بقیه ماه های سال را برای چپاول و ثروت اندوزی اختصاص مي دادندو به اصطلاح امروزی ها پادشاه کارفرما می شد و اقوام و فامیلهای او و افراد وابسته به دربار پیمانکار و این پیمانکاران خود هر ایالت را به فامیلهای خود که به آنها خوانین می گفتند با مبلغ بالا اجاره می دادند و در این قضیه پیمانکار کارفرما می شود و فامیلهای او پیمانکار او و به اصطلاح امروزی به آن پیمانکار دسته دو اطلاق می شود و این تسلسل ظلم به ملت بدبخت ایران در اقسا نقاط مملکت تحمیل می شدو نظام ارباب رعیتی را در مملکت ایران چنان ترویج دادند که در زمانیکه اکثر ملل به دنبال کسب آزادی ، كرامت ، بزرگي، ثروت و پیشرفت علمی بودند مردم ایران بااین عارضه ها دست پنجه نرم می کردندو...........................
منشا ترس از این مدل کشور داری (فدرالیسم) نشات گرفته از تفکرات افراطی ملی گرایانه که بیشتر به تفکرات نژادپرستانه نزدیک است برمی گردد.

دوست عزیز ملی گرایی دقیقا مثل شیرازه یک کتاب هست اگر نشانه ها و سمبل های ملی گرایانه نباشد که سنگ روی سنگ بند نمیشود ما همه ایرانی هستیم و به نمادها و نشانه های ملیت مان افتخار میکنیم
متاسفانه یک عده به دنبال تجزیه طلبی هستند به همین خاطر همه نشانه های فرهنگ و ملیت مان را نشانه رفته اند !!!!
دوستان چنان ترسی از فدرالیسم دارند که من در تعجبم؛یا اطلاع کامل از تاریخ این سرزمین ندارند یا چشم به واقعیت های تاریخی بسته اند.
تا جایی که من می دانم اداره کشور قبل از دیکتاتوری پهلوی اول بصورت ایالتی بوده و علت جدایی سرزمین های تجزیه شده بیشتر به متصرفات کشورهای متخاصم بر می گردد تا رنجش ملل از سیاست های حکومت مرکزی و جدایی خود خواسته!!!
نکته جالب این جاست که:نحوه سرزمین داری و اداره کشور در طول تاریخ قبل وبعد ورود اسلام به ایران بیشتر فدرالی(ایالتی)بوده تا تمرکز گرایی سیاسی،اقتصادی و....
منشا ترس از این مدل کشور داری (فدرالیسم) نشات گرفته از تفکرات افراطی ملی گرایانه که بیشتر به تفکرات نژادپرستانه نزدیک است برمی گردد. این نوع تفکر سابقه تاریخی چندانی در کشورمان ندارد و با ظهور و قدرت یابی حزب نازی در آلمان و نزدیکی تفکرات پهلوی اول به این نوع نگرش،این دیدگاه ها در ایران ترویج یافت.
بعضی ار دوستان وضعیت ایران را با وضعیت کشورهای مثل انگلیس و غیره یکی می کنند اکنون که ما متحد هستیم دشمنان برنامه ریزی برای تجزیه ما دارند تا برسد به زمانی که خودمان با فدرالیزه کردن کشور پیش زمینه تجزیه را که آرزوی دیرینه بسیاری از کشورها مثل روسیه و انگلیس و امروز آمریکا می باشد. دوستان مطالبات اقشار و اقوام ایرانی جای خود را داشته و روش مناسب خود را می طلبد نه اداره فدرالیزه ای کشور که از آن تجزیه طلبی زائیده خواهد شد و همه دوشمنان این مرز بوم آرزوی محقق شدن آن را دارند.
به درورد
دوستانی که ادعا دارند که تاریخ کشورهای دیگر بویژه کشورهای اروپایی و امریکای شمالی را می دانند یکبار بار هم که شده به طور مثال نحوه تشکیل و اداره هم اکنون کشورهای آلمان،سوئیس و بریتانیا(انگلیس-اسکاتلند-ولز-ایرلندشمالی)را مورد تحقیق و مطالعه قرار دهند که این کشورها در نحوه اداره کشورشان از زمان تاسیس تا هم اکنون چه تغییراتی کرده اند از کجا به کجا رسیده اند!
اگر اکثریت ملتی خواهان تغییر در نحوه اداره کشورشان باشند پافشاری دولت ها بر روشهای سنتی اداره کشور آیا با دموکراسی سازگاری دارد؟
اصلا تعریف دوستان از دموکراسی چیست؟
تجزیه طلبی و خودمختاری و فدرالیسم نه ، دموکراسی و جدایی دین از سیاست آری
اکثریت قریب به اتفاق کشورهای دارای نظام فدرال از ابتدای شکل گیریشون هست که به صورت فدراسیون اداره میشن ،
اشتباهی که اغلب افراد (اونهم به دلیل نگاه توده باورانه به امور سیاسی) مرتکبش میشن همینه که با مشاهده آزادی های سیاسی و اجتماعی موجود در برخی کشورهای فدرال ، دموکراسی موجود رو زاییده شیوه حکومت فدرال میدونند.
در حالی که کاملا قابل پیش بینیه که تغییر و تبدیل حکومت یکپارچه به فدرال (خصوصا در خاورمیانه) ابتدا منجر به خودمختاری و سپس تجزیه کامل واحدهای سیاسی میشه.
.............
آقای "قاجاریکا" با گفته های شما صددرصد همداستانم! (y)
دوست گرامی ایران در بیشتر تاریخ خود بصورت فدرالی اداره میشده و آنچه باعث ترس شماست نه یکپارچگی ایران که امتیازات انحصاریست فدرالیسم هیچوقت باعث تجزیه نبوده آنچه که باعث استقلال طلبی عده ای میشود وجود تبعیض هاست در اینکه مرگز گرایی به کام عده ای بسیار شیرین آمده شکی نیست زیرا از امتیازات فراوان و انحصاری برخوردار شده اند فدرالیسم این انباشت ثروت در مرکز را تعطیل و ثروت کشور رو در کل پخش میکنه امتیازات انحصاری و درجه بندی افراد بر اساس قومیت یا ملیت یا زبان به کنار رفته و تساوی جای آن را میگیرد
یادداشتهای زندان
عضو نیستید؟
ثبت نام در کتابناک